Belastingdienst past beleid ten aanzien van Arbovoorzieningen aan!

Belastingdienst past beleid ten aanzien van Arbovoorzieningen aan!

Eerder hebben wij bericht dat het (huidige) beleid van de Belastingdienst ten aanzien van de toepassing van de gerichte vrijstellingen voor Arbovoorzieningen en ICT-voorzieningen discutabel is. De Belastingdienst lijkt nu voor wat betreft de Arbovoorzieningen zijn beleid aan te passen.

Op basis van artikel 44 Arbeidsomstandighedenwet mogen de kosten van een Arbovoorziening niet ten laste van de werknemer worden gebracht. Voor de toepassing van de gerichte vrijstelling voor Arbovoorzieningen ex artikel 8.4a, lid 1 onderdeel a, Uitvoeringsregeling loonbelasting 2011 geldt dat ook: de werknemer mag geen eigen bijdrage verschuldigd zijn, anders bestaat geen recht op de gerichte vrijstelling. Maar wat nu als de werknemer een luxer Arbovoorziening wenst en bereid is de extra kosten uit zijn nettoloon te betalen? Mede ingegeven door eerder door de Belastingdienst verkondigd beleid vinden wij het pleitbaar dat de gerichte vrijstelling dan kan worden toegepast voor de vergoeding of verstrekking van de werkgever. De Belastingdienst lijkt het standpunt dat de gerichte vrijstelling niet kan worden toegepast, dat tot dusver werd ingenomen, los te laten. De definitieve bevestiging zal zijn in een publicatie die op korte termijn volgt.

Het toepassen van de gerichte vrijstelling voor een verstrekking of vergoeding van een Arbovoorziening via een cafetariaregeling, lijkt voor de Belastingdienst nog een brug te ver. We zijn benieuwd naar de argumenten om dit (nog) niet toe te staan.

Voor wat betreft de toepassing van de gerichte vrijstelling voor ICT-voorzieningen die noodzakelijk zijn voor de behoorlijke vervulling van de dienstbetrekking, neemt de Belastingdienst het standpunt in dat deze gerichte vrijstelling alleen toegepast kan worden als de werkgever de noodzakelijke kosten voor zijn rekening neemt. Een eigen bijdrage van de werknemer zou daardoor niet mogelijk zijn, iets wat naar onze mening indruist tegen de tekst van de wet en een voorbeeld uit de wetsgeschiedenis. Om een onbelaste vergoeding voor een internetabonnement te geven, lijken we dus op zoek te moeten naar het abonnement die de vereiste specificaties aanbiedt tegen de laagste prijs. Vergoedingen boven deze prijs lijken in aanmerking te komen voor de gerichte vrijstelling. Hopelijk licht de Belastingdienst ook dit standpunt binnenkort toe (beter gezegd, onderbouwt), zodat wij de juistheid ervan kunnen beoordelen.


Publicatiedatum: 01 december 2020


Deel dit nieuwsbericht