Is de fiscale uitruil voor woon-werkvergoeding nog wel mogelijk nu werknemers thuiswerken?

Werkgevers kunnen op basis van artikel 31a, tweede lid, onderdeel a, onder 3 Wet op de loonbelasting 1964 een onbelaste (beter gezegd, gericht vrijgestelde) vaste vergoeding geven aan een werknemer die op ten minste 128 dagen per kalenderjaar naar een vaste werkplek reist, waarbij deze vergoeding mag worden berekend alsof de werknemer op ten hoogste 214 dagen per kalenderjaar naar die werkplek reist. De vergoeding in de zin van deze zogeheten 214 dagenregeling mag dan niet hoger zijn dan € 0,19 per afgelegde kilometer en genoemde aantallen dagen moeten naar rato worden gehanteerd wanneer de werknemer geen vijfdaagse werkweek heeft.

Eerder hebben wij bericht over het ‘Besluit noodmaatregelen coronacrisis’ waarin is goedgekeurd dat een werkgever gedurende de werking van dit besluit voor een vaste reiskostenvergoeding geen gevolgen verbindt aan een wijziging in het reispatroon van een werknemer. Dit betekent dat de werkgever voor deze periode mag blijven uitgaan van de aangenomen feiten waar de vergoeding op gebaseerd is.

Wij hebben toen de vraag gesteld, of het stopzetten van de vaste reiskostenvergoeding gevolgen heeft voor de mogelijkheid voor de werknemer tot deelname aan de fiscale uitruilregeling met een vergoeding woon-werkverkeer als doel? Op basis van voornoemde goedkeuring hebben wij toen bericht dat afhankelijk van hoe het stopzetten van de vast kostenvergoeding voor woon-werkverkeer geformuleerd is, dit naar onze mening geen gevolgen hoeft te hebben voor de fiscale uitruilregeling.

Ons bereiken echter signalen dat de Belastingdienst de goedkeuring uit het Besluit noodmaatregelen coronacrisis anders wenst te interpreteren. De Belastingdienst lijkt van mening dat de fiscale uitruil voor een (hogere) woon-werkvergoeding op basis van de 214 dagenregeling niet mogelijk is, indien niet op ten minste 128 dagen naar de werkplek is gereisd. Dat de werknemer vanwege de coronamaatregelen niet naar de werkplek heeft kunnen reizen en daarmee niet het minimum van 128 dagen heeft kunnen halen, lijkt voor rekening van de werknemer te komen. Bevestigingen van looninspecteurs richting werkgevers dat de fiscale uitruil wel zou kunnen, zouden zijn ingetrokken.

Veel onduidelijkheid dus over de wijze waarop de goedkeuring uit het Besluit noodmaatregelen coronacrisis moet worden geïnterpreteerd. Hopelijk volgt snel de publicatie in de Staatscourant van het geactualiseerde Besluit noodmaatregelen coronacrisis dan wel anderszins een publicatie van de Belastingdienst. Werkgevers willen immers weten waar ze fiscaal aan toe zijn. Deze tijden zijn al onzeker genoeg.

Mochten er vragen zijn over het vergoeden van reiskosten of bijvoorbeeld het geven van een thuiswerkvergoeding, neem dan gerust contact met ons op.

Publicatiedatum: 03 juni 2020