Nihilwaardering voor rentevoordeel bij personeelslening eigen woning op de helling

Wanneer een werkgever aan zijn werknemer geld leent, dan kwalificeert een korting op het rentepercentage van de geldlening in beginsel als belast loon. Voor wat betreft de werkkostenregeling moet vergeleken worden met de marktrente en voor het regime van vrije vergoedingen en verstrekkingen met de (fiscale) normrente. Als de lening wordt gebruikt in verband met de eigen woning, blijft het voordeel onbelast. Onder de werkkostenregeling wordt het rentevoordeel als een nihilwaardering aangemerkt.

Zou het rentevoordeel wel belast zijn, dan zou dit voordeel als kosten aftrekbaar zijn in de inkomstenbelasting als kosten met betrekking tot een eigen woning. Tegenover de hogere af te dragen loonbelasting (en daarna ook inkomstenbelasting) zou dan een gelijke verlaging van de verschuldigde inkomstenbelasting staan. Oftewel, de waarde van de rentekorting zou bijvoorbeeld tegen een tarief van 42% belast worden in de loonbelasting (en inkomstenbelasting), maar ook tegen een tarief van 42% aftrekbaar zijn in de inkomstenbelasting. Per saldo maakt de nihilwaardering van de rentekorting voor de totale belastingopbrengst dus geen verschil.

Door de recente wijzigingen in de eigenwoningregeling vindt in bepaalde gevallen de aftrek van de rente in de inkomstenbelasting niet meer plaats tegen hetzelfde tarief als waartegen het voordeel in de loonbelasting belast zou zijn. Hierdoor krijgt het al dan niet belasten van de rentekorting in de loonbelasting wel gevolgen voor de te betalen belasting.

De minister van Financiën heeft op 10 april 2014 in een Kamerbrief aangegeven dat hij de gevolgen van de nihilwaardering voor het rentevoordeel van een personeelslening voor een eigenwoning door de recente wijzigingen in de eigenwoningregeling onwenselijk acht. Hij heeft aangegeven dat bij het Belastingplan 2015 zal worden bezien hoe de fiscale behandeling van de rentekorting op dit punt kan worden aangepast.

Publicatiedatum: 17 april 2014