Personenalarmeringsdiensten waarvan oproep wordt beantwoord door BIG’er vrijgesteld van btw

Op 17 maart 2017 is een uitspraak gepubliceerd waarin Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden (hierna: gerechtshof) heeft geoordeeld dat personenalarmeringsdiensten, waarvan de oproepen worden beantwoord door beroepsbeoefenaren als bedoeld bij of krachtens de Wet op de individuele gezondheidszorg (hierna: BIG’ers), zijn vrijgesteld van btw.

Belang voor de praktijk
Alarmeringsdiensten op het gebied van bejaardenzorg zijn vanaf 1 januari 2014 uitgezonderd van de sociaal-culturele vrijstelling. In de onderhavige uitspraak is de alarmeringsdienst van een zorginstelling die wordt bemand door BIG’ers op grond van de medische vrijstelling vrijgesteld van btw.

Feiten
In het kader van extramurale zorg biedt Stichting X, een zorginstelling, haar cliënten professionele personenalarmering aan. Cliënten die hiervan gebruik maken hebben de mogelijkheid om bij een calamiteit rechtstreeks contact te leggen met een medewerker van X met behulp van door X ter beschikking gestelde alarmeringsapparatuur. De desbetreffende medewerker is een BIG’er. Indien naar de inschatting van de medewerker opvolgzorg ter plaatse nodig is, gaat deze medewerker zelf naar de cliënt, tenzij dit niet mogelijk is. In dat geval schakelt hij een collega in om ter plaatse assistentie te verlenen.

In geschil is het antwoord op de vraag of de door X aangeboden dienst, bestaande uit de installatie en aansluiting van het personenalarmeringssysteem en het met behulp daarvan bieden van de mogelijkheid contact te maken bij calamiteiten (hierna: personenalarmeringsdienst), is vrijgesteld van btw.

Oordeel gerechtshof
Naar het oordeel van het gerechtshof moet de door X geleverde personenalarmeringsdienst met de opvolgzorg voor de heffing van btw als één prestatie worden aangemerkt, die ertoe strekt aan cliënten paramedische zorg of thuiszorg te verlenen bij calamiteiten. Het gerechtshof acht hierbij van belang dat altijd een medisch gekwalificeerde medewerker, een BIG’er, de oproep van de cliënt beantwoordt en, indien nodig, naar de cliënt gaat.
Het gerechtshof acht het aannemelijk dat het de cliënten er in wezen om te doen is bij een calamiteit de juiste opvolgzorg te krijgen. Door de personenalarmeringsdienst zijn zij verzekerd van deskundige hulp wanneer zich een calamiteit voordoet. De installatie van de apparatuur en de daarop volgende permanente technische mogelijkheid om contact te krijgen met de medewerkers van X zijn hiertoe instrumenteel en onontbeerlijk, maar gelet op het wezenlijke doel van de personenalarmeringsdienst, ondergeschikt. Dit zijn bijkomstige prestaties, aldus het gerechtshof. Het gerechtshof acht hierbij niet van belang dat in een minderheid van de oproepen geen opvolgzorg wordt gegeven. Ook de omstandigheid dat X voor de diverse aspecten een aparte vergoeding in rekening brengt, maakt dit niet anders. De wijze waarop de vergoeding wordt berekend is niet beslissend bij de beoordeling of sprake is van één prestatie en X heeft hiervoor een bedrijfseconomische verklaring gegeven. Het is aan X om te bepalen hoe zij de kosten verdeelt over haar cliënten.

Verder oordeelt het gerechtshof dat X niet in concurrentie treedt met aanbieders van personenalarmeringsdiensten waarvan, anders dan bij X, het wezenlijke doel voor de gemiddelde afnemer niet is gelegen in het te allen tijde kunnen beschikken over deskundige zorg bij calamiteiten.

Publicatiedatum: 03 april 2017