Restitutie transitievergoeding eerst na 104 weken loondoorbetaling

Na de invoering van de transitievergoeding kozen werkgevers er soms voor om werknemers na twee jaar ziekte geen ontslag te geven. In plaats daarvan hielden zij het dienstverband ‘slapend’, zodat zij geen transitievergoeding aan de werknemer hoefden te betalen.

Met de invoering per 1 april 2020 van de Wet compensatie transitievergoeding bij langdurige arbeidsongeschiktheid kunnen werkgevers aanspraak maken op compensatie van de betaalde transitievergoeding. Door SP-Kamerlid Kent zijn eind 2021 vragen gesteld over de restitutie van de transitievergoeding.  

In reactie op deze vragen heeft minister Van Gennip van Sociale Zaken en Werkgelegenheid onlangs geantwoord dat uit artikel 7:673e Burgerlijk Wetboek volgt dat, om in aanmerking te komen voor compensatie van de transitievergoeding, vereist is dat de arbeidsovereenkomst moet zijn beëindigd nadat de periode van twee jaar ziekte is verstreken. Een werkgever komt dan ook niet in aanmerking voor compensatie van de transitievergoeding indien de arbeidsovereenkomst (al dan niet met wederzijds goedvinden) eindigt voordat het opzegverbod en het recht op loon tijdens ziekte (lees: de termijn van 104 weken loondoorbetaling) is verstreken.

Ook als vroegtijdig duidelijk is dat een werknemer volledig en duurzaam (zonder uitzicht op herstel) arbeidsongeschikt is en het recht op een IVA-uitkering ontstaat, behoudt de werknemer gedurende 104 weken jegens zijn werkgever recht op loondoorbetaling bij ziekte en is gedurende diezelfde periode het opzegverbod tijdens ziekte aan de orde. Wel mag de werkgever op de loondoorbetaling de vervroegde IVA-uitkering van de werknemer in mindering brengen. De minister benadrukt dat de werkgever ook in die situatie niet in aanmerking komt voor compensatie van de transitievergoeding, indien de arbeidsovereenkomst (al dan niet met wederzijds goedvinden) eindigt voordat het opzegverbod en het recht op loondoorbetaling tijdens ziekte is verstreken.

Publicatiedatum: 14 maart 2022