Uitkering aan invalide politieagent is onder de werkkostenregeling belast!

In een eerder nieuwsbericht hebben we gewezen op de uitspraak van 24 april 2015 van Gerechtshof Arnhem-Leeuwarden waarin het smartengeld dat een politieagent ontving nadat hij tijdens de uitoefening van zijn functie blijvend verlamd is geraakt, niet belast was omdat deze uitkering naar algemene maatschappelijke opvattingen niet als beloningsvoordeel worden ervaren. Een bepaling in de Wet op de loonbelasting 1964 (Wet LB) die onder de werkkostenregeling is komen te vervallen.

Op 21 juli 2015 heeft Rechtbank Gelderland uitspraak gedaan in een zaak waarin een politieagent als gevolg van een steekpartij ook blijvend invalide is geraakt. Deze agent heeft na ontstane commotie en in dat kader gestelde Kamervragen een  netto uitkering van € 100.000 toegezegd gekregen. Deze is later gebruteerd uitbetaald. Tegen de inhouding en afdracht van loonheffing is bezwaar aangetekend.

De rechtbank heeft geoordeeld dat inderdaad loonheffing is verschuldigd en acht het beroep dan ook ongegrond. Ter motivering van de conclusie merkt de rechtbank op dat het zogenoemde ‘smeerkuilarrest’ niet van toepassing is omdat de betaalde uitkering moet worden aangemerkt als een voorschot op een mogelijke aanspraak uit het waarborgfonds. Dat eiser uiteindelijk geen beroep heeft gedaan op het waarborgfonds doet aan het voorgaande niet af.

De stelling dat de uitkering maatschappelijk niet als beloning voor verrichte werkzaamheden wordt ervaren, wat in voornoemde hofuitspraak werd gevolgd, wordt niet van toepassing geacht op onderhavige uitkering, nu de vrijstellingen van artikel 11, eerste lid, letters a en b, van de Wet LB met ingang van 1 januari 2011 zijn vervallen en de werkgever van eiser geen gebruik maakt van het keuzeregime van artikel 39c, eerste lid van de Wet LB.

Publicatiedatum: 23 juli 2015