Rechtbank Amsterdam heeft op 30 oktober 2013 in een kort geding beslist dat een verzekeraar, in dit geval Delta Lloyd, geen forse premieverhoging mag doorvoeren van lopende WGA eigenrisicodrager verzekeringen. De verzekeraar moet het risico van het onverwacht hoog aantal WGA-uitkeringen zelf nemen en niet op haar klanten afwentelen.
Delta Loyd wilde de ‘en bloc’ bepaling doorvoeren om zich in te kunnen dekken tegen toekomstige verliezen. De ‘en-bloc’ bepaling geeft de verzekeraar het recht de polisvoorwaarden (en premie) tussentijds te wijzigen.
In de overeenkomst was een eenzijdige bevoegdheid tot het verhogen van premie slechts onder zeer bijzondere omstandigheden toegestaan. Delta Lloyd heeft aan de verhoging van de premie – kort gezegd – ten grondslag gelegd dat de resultaten op de WGA-portefeuille zijn tegengevallen en dat de premie aanzienlijk moet worden verhoogd om toekomstige verliezen te voorkomen. De voorzieningenrechter heeft geoordeeld dat het naar maatstaven van redelijkheid en billijkheid onaanvaardbaar is om de premie met toepassing van de ‘en bloc’ bepaling eenzijdig te verhogen. Daarbij speelt een rol dat het voor rekening en risico van de verzekeraar, als professionele marktpartij, dient te komen dat zij haar eigen risico’s niet goed heeft ingeschat waardoor zij thans geconfronteerd wordt met tegenvallende resultaten op de WGA-portefeuille. Voorts is niet gebleken dat de solvabiliteit van Delta Lloyd door de tegenvallende resultaten in ernstige mate wordt bedreigd. De verzekeraar wordt veroordeeld de verzekering voort te zetten tegen het overeengekomen premieniveau.
We zien dat verzekeraars zich terugtrekken uit de markt van het verzekeren van het WGA eigenrisicodragerschap. De belangrijkste oorzaak hiervan zou zijn dat het UWV een concurrentievoordeel zou hebben. Ook Delta Lloyd heeft aangekondigd zich terug te trekken uit de WGA-markt en probeerde met een premieverhoging toekomstige verliezen te beperken. De voorzieningenrechter staat dit dus niet toe.