Rentebijschrijving geldt als opbouw van levenslooptegoed. Hierdoor ontstaat recht op levensloopverlofkorting

Voor ieder jaar dat een werknemer in het kader van de levensloop spaarde, bouwde hij tot 2012 een jaar levensloopverlofkorting op. Hoewel deze opbouw met ingang van 1 januari 2012 is beëindigd, kan in het verleden opgebouwde korting nog steeds toegepast worden wanneer levenslooptegoed wordt opgenomen of vrijvalt.

Tegen deze achtergrond wijzen wij op een uitspraak van Rechtbank Zeeland-West Brabant die op 6 november 2014 is gepubliceerd. In deze zaak oordeelde de rechtbank dat ook voor de jaren waarin niet is gestort op het levenslooptegoed, maar de aangroei slechts bestond uit het bijschrijven van rente, sprake is van een (voortgezette) opbouw van een voorziening in het kader van een levensloopregeling. Belanghebbende heeft daarom ook voor deze jaren recht op levensloopverlofkorting.

Naar het oordeel van de rechtbank kan het bijschrijven van rente op het levenslooptegoed niet worden aangemerkt als een “storting” op een levenslooptegoed. Echter, de rechtbank vindt in de tekst van artikel 8.18a van de Wet IB 2001 geen steun in het standpunt van de Belastingdienst dat voor opbouw van levensloopverlofkorting vereist is dat er moet worden ‘gestort’. Volgens de rechtbank volgt uit de tekst van de wet enkel dat sprake moet zijn van opbouw van een voorziening in het kader van een levensloopregeling. Naar het oordeel van de rechtbank is ook wanneer niet wordt gestort, maar de aangroei slechts bestaat uit het bijschrijven van rente, sprake van een (voortgezette) opbouw van een voorziening in het kader van een levensloopregeling. Alsdan zou er recht op levensloopverlofkorting bestaan.

Bij het opnemen of het vrijvallen van levenslooptegoed zal dus gekeken moeten worden of in de jaren 2006 tot en met 2011 een aangroei van het levenslooptegoed heeft plaatsgevonden. Zo ja, dan zou volgens deze uitspraak over deze jaren recht op levensloopverlofkorting bestaan.

Publicatiedatum: 06 november 2014